Przezwyciężenie dryfu politycznego w Europie: od diagnozy do działania

Europa poradziła sobie z poważnymi wstrząsami, jednak wzrost gospodarczy słabnie, korzyści z eksportu maleją w wyniku nałożonych ceł, a rynki obligacji odzwierciedlają rosnące ryzyka. Obniżki stóp procentowych oraz zwiększone wydatki fiskalne, w tym na obronność, nie pobudziły popytu prywatnego. Luka produktywności wobec Stanów Zjednoczonych pozostaje duża, a reformy strukturalne realizowane są z opóźnieniem. Krajowe priorytety i powolny proces decyzyjny w Unii Europejskiej utrudniają głębszą integrację rynków kapitału, pracy i towarów. Bez silniejszego wzrostu i konsolidacji fiskalnej średni poziom zadłużenia w Europie może osiągnąć 130% PKB do 2040 roku, co wymagałoby znaczących dostosowań fiskalnych. Krótkookresowo polityka gospodarcza powinna dążyć do utrzymania stabilności cen, rozpocząć konsolidację fiskalną i zachować otwartość handlu. Długoterminowy wzrost zależy od pilnych reform strukturalnych. Rozwiązania leżą zdecydowanie w zasięgu Europy. Toczy się intensywna debata nad likwidacją rozdrobnienia rynków, uproszczeniem regulacji i pobudzaniem inwestycji. Właściwe łączenie, kolejność i harmonogram wdrażania reform mogą zyskać szerokie poparcie, rozkładając korzyści na całe społeczeństwo, a sprawniejszy proces decyzyjny w Unii Europejskiej pozwoli na szybsze przejście od diagnozy do zdecydowanego działania.